Wszystko ma swój początek i koniec. Wreszcie przyszedł czas na zakończenie tego nietypowego dziennika powstawania nowego szamba. Wypadałoby zrobić takie krótkie podsumowanie. Jak pisałem już wcześniej, nowe szambo wybudowane obok starego zamknęłoby się zrobieniem wykopu na zbiornik, plus kilka metrów rur kanalizacyjnych. Ogółem około 40 m3 wykopów.
Przy tej formie przetargu jaki miał tu miejsce, a więc mówimy o przetargu zryczałtowanym, wykonawca byłby szczęśliwy. W ciągu trzech dni wykonałby wszystkie prace i dawno zapomniał o tym przetargu. Nawet znając jego możliwości i fachowość, można byłoby mówić o zadowoleniu. Stało się jednak inaczej. Zamysłem inwestora było usytuowanie zbiornika na posesji. I wszystko uległo zmianie na niekorzyść wykonawcy.
Zbiornik usytuowano w najwyższym punkcie posesji. Zatem należało wykonać odpowiednio głębokie wykopy. W trakcie prac okazało się, że pod nogami wykonawcy jest typowa leśna gleba - żółty luźny piach. Aby odpowiednio głęboko zagłębić się wykonawca zaczął kopać transzeje przypominające rowy przeciwczołgowe. Pokpił sprawę i tak w zasadzie nie był przygotowany do tych prac. Są przecież odpowiednie szalunki powstrzymujące wykopy przed zasypywaniem się, ale nie u niego.
I nie ma w tej sytuacji znaczenia jak wielkie będą wykonane prace. Ponieważ cechą ceny ryczałtowej jest jej stałość, rzeczywisty rozmiar prac wykonanych w następstwie udzielenia zamówienia publicznego nie ma wpływu na określoną w umowie wysokość ceny. Jeżeli zatem rzeczywisty rozmiar lub koszt prac koniecznych do wykonania przedmiotu zamówienia przewyższy planowany, wykonawcy nie przysługuje z tego tytułu roszczenie o podwyższenie wynagrodzenia.
I tu wykonawca już popłynął. Czym więcej kopał, tym więcej tracił. Po drodze zaczęły wyskakiwać różne niedociągnięcia, o których też pisałem i trzeba było improwizować. Nie miało to jednak wpływu na ostateczną zapłatę. Przyjęty przez zamawiającego (Nadleśnictwo) sposób rozliczenia wykonania zamówienia w formie wynagrodzenia ryczałtowego powoduje, że zamawiający nie jest zobowiązany do ponoszenia kosztów robót dodatkowych, których konieczność wykonania wynika w trakcie realizacji umowy.
Ktoś tu pokazał swoją bezwzględność, która wynikała ze znajomości sytuacji, albo też niewiedzy przy obraniu takiej formy przetargu. Ktoś poniósł sromotną porażkę z braku rozeznania jak i też własnej niefachowości. Ale to nie moja sprawa.
Niemniej, jakby nie patrzeć ten projekt stał się porażką dla wszystkich. Więcej powstało szkód, niż będzie pożytku. Takie namacalne szkody to niewyobrażalna wprost ignorancja niektórych osób. Zadufanie w siebie i nie liczenie się z innymi. To przyczyniło się do prowadzenia prac w taki, a nie inny sposób. One z kolei spowodowały pewne straty i zwiększyły koszty całego przedsięwzięcia.
Egoizm pewnych osób nie pozwolił uszanować pracy innych, docenić to co zostało zrobione przez nich. Jakby sprawiało to radość. Może wynika to z wyniesionych zasad z domu rodzinnego, albo jakiejś własnej chorej satysfakcji z postawieniu na swoim bez względu na wszystko.
Czasami zastanawiam się czy takie osoby można uważać za takie, za jakie chcą uchodzić? Nie słowa, ale czyny ich określają. A swoim egoistycznym podejściem doprowadzają do powstawania szkód. Często materialnych. Ktoś musi zapłacić za dodatkowe prace wynikłe z zaniedbania, czy lekceważenia niektórych spraw.
W tym przypadku nie ma powodów do chlubienia się bycia architektem terenu. Wykorzystując sytuację do osiągnięcia własnego celu kosztem innych bazując na środkach administracyjnych w tej konkretnej sytuacji przypominających bardziej bezwzględny kapitalizm pozbawiony wszelkich ludzkich uczuć jest nieetyczne. Ale już nie mnie o tym sądzić. Ważne będą odczucia panów ściskających swoje prawice przy okazji następnych przetargów, jeżeli takie będą z ich udziałem.
Po siedmiu miesiącach od podpisania przetargu na wykonanie nowego szamba zostało ono w końcu wykonane. Czas zakończyć ten epizod z wszelkimi sprawami związanymi z tym projektem.
